Bir şeylerle uğraşırken bir yandan da arka planda müziği dinliyordum ve bu sırada müzikle hikayenin bir araya gelmesiyle alakalı farklı fikirler aklıma geldi. Ders sırasında tamamen sessiz film olmaz ve mutlak sessizlik de yok demiştik. Müziğin anlama etki ettiğinden ve nasıl etki ettiğinden bahsediyorduk fakat hikayenin müziğe etkisini konuşmamıştık ki ben de müziği bağımsız olarak dinlerken bunu fark ettim. Çünkü filmi izlerken dinlediğim müzikle ayrı olarak dinlediğim müzikte aynı şeyleri hissetmiyordum. Şöyle ki müzik ve senaryo birleştiği zaman sadece biri diğerine yönelmiyor anlam olarak, ikisi birlikte yeni bir anlam kazanıyorlar. Mesela müziği filmden bağımsız olarak dinlerken, Kış Uykusu'nu izlerken hissettiğim çıkmaza girme ya da bir döngünün içinde olma hissini yaşamıyorum, fakat bir karamsarlığı ve rahatsız ediciliği fark ediyorum, ayrıca bir huzur da bulmadığımı söyleyebilirim. Ancak şu şekilde bir şey de aklıma geliyor, bu müziği dinlerken gözlerimin önünde NBC'nin hikayesi yok ama benim yaşamımdan bir şeyler var. Dolayısıyla bu da etkiliyor sanırım ne anladığımı. Tabi müziğin gücü de inkar edilemez, düşüncelerimi değiştirebilir, benim olduğumdan başka bir ruha büründürebilir ama yine de ortaya çıkan yeni durumda da benim hayatımdan bir pay var sanki. Bu arada eğer Kış Uykusu'nun bu kısımlarını sessiz izleseydim ve sonra müzikle birlikte izleyip bir kıyaslama yapsaydım acaba NBC'nin bunu neden tercih ettiğini daha iyi anlayabilir miydim diye düşünüyorum.
10 Mart 2015 Salı
Film ve klasik müzik ilişkisi üzerine - Kış uykusu
Kış Uykusu'nu izledikten sonra film üzerine düşünüp müziğin anlama nasıl bir katkı sunduğunu düşünmüştüm. Bu dönem de sinemada klasik müzik dersi sırasında filmin sonundaki müziği (Schubert - Piano Sonata in A major, D. 959 Second Movement, videosu yazının devamında) dinledik ve sonra müziğin nasıl kullanıldığından, NBC'nin neden bunu tercih ettiğinden bahsederken ders bitti. Daha sonra müziği yeniden dinleyip hocayla düşüncelerimi paylaştım ve beklediğim gibi bir dönüş alınca burada da paylaşayım dedim.
Bir şeylerle uğraşırken bir yandan da arka planda müziği dinliyordum ve bu sırada müzikle hikayenin bir araya gelmesiyle alakalı farklı fikirler aklıma geldi. Ders sırasında tamamen sessiz film olmaz ve mutlak sessizlik de yok demiştik. Müziğin anlama etki ettiğinden ve nasıl etki ettiğinden bahsediyorduk fakat hikayenin müziğe etkisini konuşmamıştık ki ben de müziği bağımsız olarak dinlerken bunu fark ettim. Çünkü filmi izlerken dinlediğim müzikle ayrı olarak dinlediğim müzikte aynı şeyleri hissetmiyordum. Şöyle ki müzik ve senaryo birleştiği zaman sadece biri diğerine yönelmiyor anlam olarak, ikisi birlikte yeni bir anlam kazanıyorlar. Mesela müziği filmden bağımsız olarak dinlerken, Kış Uykusu'nu izlerken hissettiğim çıkmaza girme ya da bir döngünün içinde olma hissini yaşamıyorum, fakat bir karamsarlığı ve rahatsız ediciliği fark ediyorum, ayrıca bir huzur da bulmadığımı söyleyebilirim. Ancak şu şekilde bir şey de aklıma geliyor, bu müziği dinlerken gözlerimin önünde NBC'nin hikayesi yok ama benim yaşamımdan bir şeyler var. Dolayısıyla bu da etkiliyor sanırım ne anladığımı. Tabi müziğin gücü de inkar edilemez, düşüncelerimi değiştirebilir, benim olduğumdan başka bir ruha büründürebilir ama yine de ortaya çıkan yeni durumda da benim hayatımdan bir pay var sanki. Bu arada eğer Kış Uykusu'nun bu kısımlarını sessiz izleseydim ve sonra müzikle birlikte izleyip bir kıyaslama yapsaydım acaba NBC'nin bunu neden tercih ettiğini daha iyi anlayabilir miydim diye düşünüyorum.
Bir şeylerle uğraşırken bir yandan da arka planda müziği dinliyordum ve bu sırada müzikle hikayenin bir araya gelmesiyle alakalı farklı fikirler aklıma geldi. Ders sırasında tamamen sessiz film olmaz ve mutlak sessizlik de yok demiştik. Müziğin anlama etki ettiğinden ve nasıl etki ettiğinden bahsediyorduk fakat hikayenin müziğe etkisini konuşmamıştık ki ben de müziği bağımsız olarak dinlerken bunu fark ettim. Çünkü filmi izlerken dinlediğim müzikle ayrı olarak dinlediğim müzikte aynı şeyleri hissetmiyordum. Şöyle ki müzik ve senaryo birleştiği zaman sadece biri diğerine yönelmiyor anlam olarak, ikisi birlikte yeni bir anlam kazanıyorlar. Mesela müziği filmden bağımsız olarak dinlerken, Kış Uykusu'nu izlerken hissettiğim çıkmaza girme ya da bir döngünün içinde olma hissini yaşamıyorum, fakat bir karamsarlığı ve rahatsız ediciliği fark ediyorum, ayrıca bir huzur da bulmadığımı söyleyebilirim. Ancak şu şekilde bir şey de aklıma geliyor, bu müziği dinlerken gözlerimin önünde NBC'nin hikayesi yok ama benim yaşamımdan bir şeyler var. Dolayısıyla bu da etkiliyor sanırım ne anladığımı. Tabi müziğin gücü de inkar edilemez, düşüncelerimi değiştirebilir, benim olduğumdan başka bir ruha büründürebilir ama yine de ortaya çıkan yeni durumda da benim hayatımdan bir pay var sanki. Bu arada eğer Kış Uykusu'nun bu kısımlarını sessiz izleseydim ve sonra müzikle birlikte izleyip bir kıyaslama yapsaydım acaba NBC'nin bunu neden tercih ettiğini daha iyi anlayabilir miydim diye düşünüyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder